Sigurvin er tilnefndur fyrir uppgötvun á einstöku eðli guðfræðinnar meðal fræðigreina:

Guðfræði er einstök meðal fræðigreina að því leiti að viðfangsefni fræðanna er í sjálfu sér órannsakanlegt.#

Sigurður er tilnefndur fyrir rannsóknir á sálarlífi þess ólukkufólks sem ræðst að ósekju á siðinn í landinu:

Á veraldarvefnum bulla margir landsmenn okkar, hella sér yfir aðra og tala niðrandi til fólks. Þar er stór hópur sem talar iðrandi um Guð, hnjóðar í trúarlegt atferli, lastar trúarkenningar einstaklinga og trúfélaga og smánar trúarefni með ýmsum hætti. Ef ríkissaksóknari hefði ekki annað þarfara að gera væri hægt að sækja marga til saka. Sem betur fer eltir embættið þó ekki kjánaskap þessa reiða fólks. … Af hverju sulla svo mörg smekkleysu inn í æðar netsins? Sumt af skætingi í garð trúar og trúarefna á sér rætur í slæmum smekk og/eða lélegu skopskyni, sem fer því miður oft saman! Og sumt af þeim aur, sem skvett er í garð trúarhugmynda, á sér baksvið í vondri bernskureynslu, óuppgerðri reiði í garð vondra uppeldisaðila, ofbeldismanna eða slæmra fulltrúa trúar. Það sem sýnist vera guðlast er oft tjáning óuppgerðar reiði í garð vonds foreldris eða hamingjusnauðrar bernsku. Trúmenn ættu ekki að reiðast særðu fólki. #

Gunnlaugur er tilnefndur fyrir djarfa endurskoðun á sögu kristinnar trúar í landinu. Heyrst hefur að hann sé að vinna að útgáfu bókar um *alvöru* sögu Drekkingarhyls:

Hér á landi hefur kristinn siður alltaf byggst á umburðarlyndi og frelsi, ekki á boðum og bönnum eða undirgefni og hlýðni. #

Örn Bárður er tilnefndur fyrir vasklegt framlag til trúaruppeldisfræða og fyrir að verja siðinn í landinu fyrir ágangi veraldarhyggjuafla:

Hér á landi er langstærstur hluti barna skírður ár hvert til kristinnar trúar og þau börn ættu að fá fræðslu um sína trú – feimnislaust og af fullri einurð og án afsakana kennara – og þá með biblíusögum, sálmasöng, bænum og öllu sem tilheyrir. Börn annarrar trúar ættu að sjálfsögðu að hafa sama rétt. #

Guðrún er tilnefnd fyrir ótrúlega frumlegar rannsóknir á læknisfræðilegri virkni bæna:

Ég hef óteljandi sinnum beðið Guð að lækna höfuðverkinn minn þegar hef fengið slæm mígreniköst. En ekkert hefur virkað nema alvöru mígrenilyf. Oft hefur það reyndar hvarflað að mér að höfuðverkurinn minn sé ekki efst á kraftaverkalistanum því það þarf að hjálpa svo mörgu öðru fólki sem er alvarlega veikt. #

Bjarni er tilnefndur fyrir að uppgötva að andúð á Þjóðkirkju allra landsmanna sé í raun merki um jákvætt viðhorf til hennar:

Reiðin sem snúið hefur að kirkju og kristni á þær skýringar sem allir sálgætar þekkja, að við snúum gjarnan reiði okkar að þeim sem við treystum að muni ekki yfirgefa okkur eða refsa okkur. Kristnin í landinu hefur ekki fengið alla þessa andúð frá samfélaginu af því að hún eigi það skilið heldur vegna þess að undir niðri er henni treyst. #

Brynjar er tilnefndur fyrir rannsóknir á áhrifum kristinnar trúar á siðferði landsmanna:

Þegar stjórnvöld leitast við að afkristna þjóðina er stuðlað að upplausn samfélagsins og afmenningu þess. Það gerist ekki á einni nóttu en þegar heilu kynslóðirnar fá takmarkaða kristinfræðslu og finna jafnvel helst fyrir neikvæðni í garð kristinnar trúar mun það ekki eingöngu hafa áhrif á menningu og takmarka menningarlæsi, heldur munu siðferðisviðmið breytast og kristin gildi þynnast út. Æðruleysið, kærleikurinn og fyrirgefningin eru okkur nefnilega ekki í öllum tilvikum í blóð borin. #

Herra Karl er tilnefndur fyrir rannsóknir á hinu stórhættulega og ofstækisfulla bókstafsguðleysi:

Því var spáð að 21. öldin yrði öld trúarbragðanna og það virðist vera að ganga eftir. Átök um trúarbrögð eru í fréttum og alls kyns bókstafstrú og trúarofstæki sækja á að maður tali nú ekki um ofstækisfullt guðleysi. Ekki verður annað séð en það sé að koma á daginn að þegar leitast er við að þvinga hið trúarlega undir yfirborðið og þagga niður, eins og mjög er iðkað á Vesturlöndum, líka hér á Íslandi, þá fer ýmiss konar ofstæki að bæra á sér á ólíklegustu stöðum undir lítt geðþekkum formerkjum. Það er einfaldlega þannig að þegar fræðslu um trúarbrögð, trúariðkun og þátt trúarbragðanna í lífi og menningu er sópað undir teppi þá tekur fáfræðin við og fordómarnir fylgja í kjölfarið. #

Jón er tilnefndur fyrir uppgötvun á sálarlífi háværra andstæðinga kirkju allra landsmanna:

Kristnin og þjóðkirkja Íslendinga hafa mjög gott af því að fá á sig harða gagnrýni. Kristnin og þjóðkirkjan vaxa af slíku og eflast. Að undanförnu hafa háværir andstæðingar kristninnar látið mjög til sín taka í opinberum umræðum. Stundum eru þeir að vísu svo ákafir að það er eins og eitthvert samviskubit sé að hrjá þá. #

Frú Agnes er tilnefnd fyrir framlag til fjölmenningarguðfræði:

Séra Agnesi finnst sjálfsagt að farið sé með börn í kirkju fyrir jólin. Þetta sé hluti af fræðslu og menningararfi þjóðarinnar. „Og þetta er hluti af því að börn sem eru ekki fædd hér til dæmis, eða eiga ekki foreldra sem hafa fæðst hér, læri það, hvað það er að vera Íslendingur og hvað það er að búa hérna vegna þess að lög og reglur okkar eru miðaðar við kristin gildi og ég held að það sé svo mikilvægt. Við megum ekki lifa í ótta við þetta. Hins vegar ef fólk vill ekki að börnin þeirra fari í kirkjuna, þá eiga þau að sjálfsögðu að fá að ráða því. Það á ekki að pína fólk til eins eða neins sem það ekki vill.“ #